14 oktober was het weer tijd voor de jaarlijkse toertocht naar Garnwerd. De weken ervoor druppelden de aanmeldingen al binnen bij José, die de puzzel van de bootindeling mocht oplossen. De week vooraf zorgde nog voor enige spanningen over de kwaliteit van het weer, maar op de dag zelf bleek alles helemaal goed te komen.
Zondag was het dan zover; bij het krieken van de dag arriveerden de roeiers van De Hunze op het vlot, klaar voor de toertocht naar Garnwerd. Remco en Guido hadden er al een heuse workout opzitten met het klaarleggen van de roertjes en riemen (veel dank!). Gevolgd door José’s grande révélation: de bootindeling voor de dag. Soepel en snel werden alle boten ver en zacht het water in gewerkt. De stoet ging op pad. De groep was een divers gezelschap; van doorgewinterde roeiers met dertig jaar ervaring tot frisse gezichten die pas drie maanden een riem vast hadden. Zo kon iedereen een beetje kennis van elkaar oppikken.
Terwijl de kudde roeiers zich in rap tempo naar het sluisje in Dorkwerd verplaatsten, klaarde de lucht op en begon de zon goed te schijnen. Eenmaal aangekomen bij het sluisje was het wachten geblazen. Bij de sluis stonden José en Robbert al te wachten, gewapend met camera, klaar om wat goede kiekjes te maken. Toen het geduld bijna op was, openden de sluisdeuren en gingen de boten naar binnen, met voorop de Jaap Lubbers met Albert-Jan als stuur. Vrolijk werd er rond gezwierd met pikhaken om afdrijven in de sluis te voorkomen.
Na vertrek uit de sluis en een vlugge oversteek over het Van Starkenborghkanaal werd er nog gewisseld van stuurtjes. Dit kon door aan te leggen bij de kade of door het gewoon op het water te doen, wat helaas toch soms wat minder soepel ging dan gepland. Met frisse stuurtjes en opgeladen roeiers gingen we door naar Garnwerd. Hoewel er een dreigende lucht boven de horizon hing, wisten de boten het onweer en de regen gelukkig te omzeilen.
Garnwerd werd zonder kleerscheuren bereikt. Daar toonden de (vers geslaagde) stuurmannen en -vrouwen hun nieuwe vaardigheden tijdens het aanleggen, en tot ieders opluchting verliep ook het uitstappen vlekkeloos. Op de kade stond Albert-Jan al klaar, met een overschot aan watermeloen en een beetje bier, want ook dat hoort erbij.
De terugtocht werd een feestje. Waar de roeiers op de heenweg nog zuinig met hun krachten waren, zat de terugweg vol met sprintjes en wedstrijdjes alsof er daadwerkelijk iets vanaf hing. Met scherpe afsnij-manoeuvres, waar menig kamprechter ongetwijfeld strafpunten voor had uitgedeeld, werd de Rob van der Werff bruut afgesneden door de Kromme Raken vlak voor de Platvoetbrug.
Voorop voer wederom weer de Jaap Lubbers, om alvast het Starkenborghkanaal te verkennen voor de oversteek, waarna iedereen weer trouw het sluisje in ging. De ervaren marathon roeiers hadden het tempo er nog goed in zitten de laatste paar kilometers en ook de andere boten liepen lekker door. Een laatste sprint naar het vlot gevolgd door een sprongetje van boot naar wal bracht iedereen veilig aan land, waarna het tijd was voor een goede maaltijd bij de bbq georganiseerd door Linda Waanders. Met volle magen keerden de roeiers huiswaarts, klaar voor de volgende tocht!
Willemijn van Calker