Bubbles & Bites tocht Paterswoldsemeer

Bubbles & Bites tocht

“Bubbles & Bites” is een romantische tocht naar het Paterswoldse meer, waar we de zomer
afsluiten met lekkere bubbles en lekkere hapjes”, zo ongeveer prezen Catharina, Ellen, Ella
W en Ella O het roeiavontuur onder de negen bruggen in het Noord-Willemskanaal en door
de Nijeveensterkolksluis aan de Hoornsedijk aan. De dames hadden flink uitgepakt. Op het
vlot van het botenhuis stonden behalve 20 roeiers (beginnelingen en oude rotten) tassen
met eten, drinken, en echte glazen. De tassen verdwenen achter de stuurstoel van de Schier,
die als eerste te water was gelaten. In mum van tijd lagen ook de Lauwers, Hoornse diep,
Dollard, Jaap Lubbers en Kromme Raken in de Zuiderhaven. Met een lekker tegenwindje en
na vele commando’s “achterover…nu”, lagen we na een klein uur roeien gebroederlijk voor
het sluisje in de Hoornsedijk. Daar lieten de stuurlui een kunststuk zien door de boten al
slippend naar binnen te varen en met pikhaak aan de kettingen van de sluis te stabiliseren.
Deuren dicht en zakken maar. Anderhalve meter lager lachte het Paterswoldse meer ons
toe. Hoge golven en een zeilwedstrijd, de Rabenhaupt Regatta, wat een feest en voorrecht
om met zijn allen op het water te zijn! Schipper Ron liet zijn oog op één van de noordelijke
eilandjes vallen, daar konden de boten in de luwte aanmeren. Catharina, Ellen, Ella en Ella
serveerden een rijk maal met wraps, couscoussalade, guacamole, baba ganoush, olijven, de
fel begeerde bubbels én chocoladetaart van Ella (vraag niet wat erin zit, want dan wil je het
niet meer) en pruimentaart van Ron. Echt smullen!. Opeens riep Gea: “Wie wil er
zwemmen?”. Terwijl Carla H, Meinette, Guido en Albert-jan hun vinger opstaken, zat Vincent
al verderop in het gras zijn zwembroek aan te trekken. Het water was lekker koel en hielp
enorm tegen een after-dinnerdip. Ondertussen liet de zon zich zien, een aanmoediging om
nog wat verder het meer op te roeien. Maar niet zonder doel: De voorzitter van de Hunze,
Louis, woont en leeft aan het meer en verwachtte ons. Na een bliksembezoek, en een kleine
reparatie aan een boot, kozen we het ruime sop. Zon in de rug, wind in de zij, de roeiers en
stuurtjes bereikten allemaal heel vrolijk de sluis. Ook de sluiswachter van de middag was in
een goed humeur en begeleidde ons, twee keer 3 boten, soepel weer anderhalve meter
omhoog. En zo zijn we, moe en voldaan, rond half vijf allemaal weer op het vlot. Wat een
fantastische dag, wat een ongedwongen sfeer, wat een mooi avontuur. Van ons mogen de
vier dames het volgend jaar gewoon weer doen.