Rondje Winsum 17 mei

Op de donderdag voor het rondje Winsum kwam onze toertochtcommissaris Betty bij de nazit van mijn donderdagochtend roeigroep en vroeg wie er zin had om de week daarop een tochtje te roeien. Zij had twee wherry’s van de roeibond ter beschikking en die moet je dan toch gebruiken nietwaar? Acht liefhebbers waren snel gevonden en zo kwam ik op dinsdagmorgen 17 mei vrijwel gelijktijdig met Carla Weis aan bij het gebouw van Citeq waar Betty de twee wherry’s op een trailer had gestald. Vlak daarop verscheen Betty zelf en met mij en Carla als hulpjes en bijrijders werd vrij vlot de trailer aan een bestelbusje gekoppeld en vertrokken wij naar “De Werf” in Winsum. De zon werd al behoorlijk warm en het weerbericht was uitmuntend voor een dagje roeien door het Hoge Land.
Bij “De Werf” werd ons gezelschap gecompleteerd met Atty, An, Aukje, Marion en Margo en om 10.30 stipt zetten wij uit. En wat een prachtige tocht! Eerst bij Winsum onder de spoorbrug over het Winsumer Diep. Tevergeefs voor het huis van Trijntje Buiter hard geroepen dat koffie ons een goed idee leek, maar helaas niemand thuis. Na 4,5 km in Onderdendam bakboord uit richting Warffum over het Warfumermaar. Daarna afzwaaien richting het Rasquerdermaar tot in Baflo. Dit alles onder pittoreske tillen en hoogholtjes door met doorkijkjes naar het open land. Overal ritselt het van de vogels en je komt langs huizen en huisjes die vaak enorm mooi aan dat water staan. Pauze bij de jachthaven van Baflo maar helaas: het enige grand café van het dorp blijkt op dinsdag gesloten! Wat doe je dan als groepje Hunze-roeiers? Precies, wat er bij iedereen is aan boterhammen, stroopwafels en mandarijntjes delen. Gelukkig mochten wij wel bij het grand-café waar wel iemand aanwezig bleek even naar het toilet en onze waterflessen vullen. Roeien met iets van 28 graden maakt dorstig! Ook als je om het half uur kunt wisselen met de twee op de stuurstoel.
Ik fiets en wandel regelmatig in die streken, maar zo over het water, dat vaak als een soort holle weg tussen hoge rietkragen en oevers wat verscholen ligt, is de wereld daar compleet anders en zo in het voorjaar werkelijk wonderschoon. Na Baflo kwamen wij onze enige tegenligger van die dag tegen. Een mini open bootje met raar genoeg een interne vaste motor waarin een man rechtop stond. Misschien had er een tweede persoon bij gekund maar meer ook niet. In mijn boot werd volop gespeculeerd waar zo’n man nou heen zou gaan en waarom. Het antwoord zullen wij echter nooit weten.
Verder over het kanaal Baflo-Mensingeweer en dan bakboord uit naar het Mensinge-weersterloopdiep. Je gaat dan dwars door Mensingeweer waar duidelijk niemand rekent op een roeiboot. Verbaasde blikken vanuit tuinen en zo. Daarna kwamen wij weer op het Winsumerdiep uit, waar wij als prachtige uitsmijter na een kwartiertje over breed water midden door het centrumpje van Winsum roeiden. Het mooiste dorp van Nederland? Nou daar kun je over discussiëren maar zeker een van de mooiste dorpen van Nederland. Precies om 15.30 uur waren wij weer terug bij ons startpunt dat inmiddels was ingenomen door de plaatselijke jeugd die daar een openluchtzwembad had geopend. Het weer opladen van de wherry’s, die toch zo’n 90 kilo wegen lukte dankzij enige sterke mannen die in de buurt waren en die onze An wist te overtuigen te helpen. Afladen van de boten ging duidelijk makkelijker dan weer opladen. Misschien dat dit ook lag aan 4 uur roeien in de brandende zon, want je kon aan de rode verhitte gezichten zien dat er al wat zweet was vergoten.
En dan terug in Groningen toch nog even met degenen die daar nog de tijd voor hadden een biertje in de SOEP. Man dat smaakt dan lekker! Dat alleen al is een toertocht waard. Met grote dank aan Betty voor dit onverwachte uitje!
Verslag: Otto Möller