Verslag Oude IJssel Race

Elk nadeel heb zijn voordeel, en een van de voordelen van roeien in Groningen is misschien zelfs wel dát niet elke wedstrijd hier is. Waar je bij mijn vorige Amsterdamse roeivereniging verwachtte dat men wel naar ons toe kwam, is het hier veel gewoner om erop uit te gaan, dus je komt nog eens ergens.

De afgelopen 2 jaar was ik dankzij roeien o.a. voor het eerst in Leer, Leeuwarden, Bremen en Haarlem, en dit weekend dus op de Oude IJssel. Hier organiseert de Ank een race voor kleine nummers van 12km van Doesburg. Dat is dus best lang, in elk geval de langste race die ik ooit geroeid heb (al is 12k voor een beetje marathon roeier natuurlijk maar een klein stukkie). Die Oude IJssel is hardstikke mooi roeien trouwens; zachte kant, bossen, kastelen, ophaalbruggetjes en schapen langs het water. De mond-tot-mond reclame over dit mooie water en dus ook het aantal deelnemers neemt elk jaar toe, bij deze 9e editie bijna 100, dus wij wilden ook!

We, dat zijn Steven en ik in skiffs, Renze en Carsten in de 2-, en Arthur en Maarten van de Maas in een dubbel2. We hadden die mooie nieuwe kleine botenwagen mee, perfect voor dit soort avonturen, en Renze had het mooi logistiek geregeld zodat we in Doesburg (start) het water op konden en die kar in Doetinchem alweer op ons stond te wachten. Dat scheelt weer 12km oproeien, maar wie weet doen we dat volgend jaar wel voor extra sterke verhalen.

Wie er misschien sowieso in de herkansing willen zijn Arthur en Maarten.

Net toen ik Steven het water ophielp zagen we ze terugvaren met een geknapte rigger, aangevaren door een andere ploeg bij het opwarmen. Helaas geen race, maar iedereen nog heel en dat is het belangrijkste.

Ik vind het leuk aan masterroeien dat iedereen natuurlijk een goede pot wil varen, maar het blijft gezellig. Toen ik bijvoorbeeld een ervaren tegenstander om tips vroeg zei ze eerst met een knipoog dat dat natuurlijk niet ging gebeuren, maar in de volgende zin dat je het beste niet teveel stuurboord houdt vanwege de waterplanten en de paaltjes.

Niet veel later lag ik zelf al aan de start. Ik heb deze maand niet gesport, maar vorige maand heb ik de skiffhead gedaan dus ik hoopte daar nog wat conditie van over te hebben.

Nou ja, en als dat niet zo was was ik in elk geval goed uitgerust. Lekker hard gestart, toen bedacht ik me dat het een uur roeien was en ging ik toch maar wat rustiger verder. De eerlijkheid gebiedt mij ook te zeggen dat deze éne dag het water niet zo mooi was als altijd, er was zoveel regen gevallen dat de sluizen moesten spuien; dus er was stroming tegen en wind mee, dan krijg je golven, lastig! En ik had mijn dollen lekker laag gezet (formule 1 stand), dus flink wat golfjes gepakt. Ik zag ook iemand omslaan en de dichtsbijzijnde roeier stoppen om te helpen. Daar ga je van filosoferen, zou ikzelf ook gestopt zijn? Onderweg hebben we alles wel gehad, van hete zon tot harde regen. Sturen ging goed, dankzij de tip geen waterplanten geraakt, en halverwege haalde ik de eerste paar mannen in van het veld voor ons, dat is altijd een opsteker natuurlijk, maar wat was ik blij toen ik er eenmaal was, wat een eind!

Na de nodige boot- en zelfzorg gingen we naar de Ank voor taarten en bbq (nogmaals, dit is een topwedstrijd), en natuurlijk om te horen hoe we het gedaan hadden, want bij deze race geen online tijdwaarneming, maar lekker ouderwets even in spanning zitten.

Steven was knap 2e en Carsten en Renze ook. Bij deze race worden ook correctiefactoren gebruikt, en die 3 zitten gecorrigeerd vlák bij elkaar. Ik was blij verrast de snelste vrouw te zijn, en kreeg zelfs een hele leuke prijs: een startbewijs voor een wedstrijd van 16km op een meer in Oostenrijk.

Volgend jaar is de speciale 10e editie van de Oude IJssel race; de Ank wil graag boven de 100 inschrijvingen uitkomen en er is zeker nog plek op de nieuwe bowa, dus voor wie dat wil: Sluit je aan!