Noord-Willemskanaal: gestremd ter hoogte van de Julianabrug van zaterdag 23 maart 2024 tot en met dinsdag 16 april 2024, vanwege de werkzaamheden voor de bouw van de nieuwe vaste brug. Er wordt 24/7 gewerkt. Uitzonderingen worden op deze plaats meegedeeld.

Tocht om de Oost editie 2022; verslag An en Trijntje

Home » Nieuws » Tocht om de Oost editie 2022; verslag An en Trijntje

Tocht om de Oost editie 2022; verslag An en Trijntje

Tegen half negen vertrokken we richting Eemskanaal. Uitgezwaaid door Trijntje roeiden we naar haar huis tussen Onderdendam en Winsum. Toen wisten we nog niet wat een prachtige, onbezorgde dag met stralend weer dit ging worden. Echt ideale omstandigheden voor een tocht van 52 km.
We schoten lekker op met mede-organisator Michael op slag en stuur Arjen. De Rob van der Werff zoefde door het Damsterdiep naar de Jan B. Bronssluis, de eerste van de vijf sluizen van de tocht. Het schutten ging vlot net als bij de Oosterdijkshornerverlaat en den Deel, die we daarna passeerden. We voeren over riviertjes/maren/diepen met namen als Westerwijtwerdermaar, Boterdiep, Winsumerdiep, soms breed, maar ook wel zo smal dat de riemen het riet raakten. Met de wind in de rug, stroom mee, en een brandend zonnetje schoten we langs de rietkragen. In een stuk met haarspeldbochten, liet stuur An de boot vrijwel uit de bocht vliegen, was dat echt per ongeluk?

Tegen 12.00 uur belde de sluiswachter van de Oosterdijkshornerverlaat ( de 2e sluis ) dat er nog geen boot gepasseerd was. Ik had hem de dag ervoor gebeld om door te geven dat er een boot van de Hunze rond 11.00 uur door de sluis geschut moest worden.

Dit was een akelige boodschap; “wat kon er gebeurd zijn?, afslag gemist ?, pech met de boot?, onwel geworden bemanning ?, aanvaring op het Eemskanaal? “ ik probeerde contact met de ploeg te zoeken. Niemand nam de telefoon aan. De meeste telefoons, zo wist ik, lagen in de waterdichte ton. Als er wat mis was gegaan dan hadden ze mij dat toch laten weten ? Ook op de Hunze nam niemand de telefoon aan.  Wat nu ? Jaap en ik besloten om met de auto naar Ten Boer te rijden en daar een zoektocht te starten, toen contact niet tot stand kwam na verscheidene pogingen.

Net toen ik de soepen koud wilde zetten kreeg ik een telefoontje van Arjen. Ze lagen in de derde sluis Den Deel en zouden over 30 minuten bij ons huis zijn. Er was om 11.00 uur bij Ten Boer een andere sluiswachter gekomen. Opluchting. Tegelijk stroomden berichtjes en foto’s mijn telefoon binnen. Dat heb je als je buiten de bewoonde wereld woont. Een niet optimaal werkend internet.

Precies op de afgesproken tijd legden we aan aan de steiger van Huize Buiter. Trijntje en Jaap wachtten ons al op met heerlijke soep. Fijn om even de benen te strekken en pauze te houden, en te genieten van hun gastvrijheid! Hier nam Trijntje de plek van An over, dus vervolgt zij dit verslag.

Daarna ging alles voorspoedig; we lunchten lekker buiten, het weer was precies goed, niet te warm, niet te koud, niet teveel wind,  de wind zelfs mee en vanaf het Reitdiep ook de stroom mee. We voeren messcherp door het water in een strak tempo. In Winsum nam de stuur even de tijd om het mooie dorp vanaf het water eens goed te bekijken. Dit was de moeite waard.

De wisselingen van stuur verliepen vlot en toen we rond 16.00 uur bij Garnwerd waren hadden we zin in een terrasbezoek, zelfs nadat we van een niet al te vrolijke havenmeester de boot moesten verleggen, omdat er mogelijk heel misschien nog een hele grote boot zou kunnen komen en hij daar anders geen plek voor had. We namen koffie met gebak en bier 0% met bitterballen.

Iets na zessen waren we terug op de Hunze en allemaal hadden we genoten van de mooie tocht.

Wat is Groningen mooi en vooral ons immer boeiende water met het Reitdiep en de vele maren.

Deelnemers: Arjen H., Trijntje(na de lunch), Corry, Jeanine, Michael en An(t/m de lunch).